تنگی‌کانال نخاعی چیست
تنگی کانال نخاعی باریک شدن یک‌یا چند فضای درون ستون فقرات شماست که این باریک شدن فضا باعث تحریک و فشرده شد
آرتروز زانو عارضه‌ای است که در آن ضربه‌گیرهای طبیعی مفصل زانو، یعنی غضروف‌ها، ساییده شده و از بین می‌روند. در چنین حالتی، دیگر از خاصیت جذب شوک غضروف خبری نیست و استخوان‌های مفاصل به یکدیگر نزدیک شده و به‌هم مالیده می‌شوند. مالیده شدن استخوان‌ها به یکدیگر باعث درد، تورم، خشکی، کاهش توانایی‌های حرکتی، و گاهی، تشکیل خارهای استخوانی میشود.
چه کسانی مستعد ابتلا به آرتروز زانو هستند؟
آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و میتواند حتی در جوانان هم رخ دهد، اما احتمال بروز آن بعد از ۴۵ سالگی افزایش می‌یابد. احتمال ابتلای زنان به آرتروز بیش از مردان است
علت
شایع‌ترین علت آرتروز زانو بالا رفتن سن است. تقریباً تمامی افراد، دیر یا زود تا حدودی دچار آرتروز می‌شوند. البته، چندین عامل وجود دارد که خطر بروز آرتروز شدید در سنین پایین‌تر را افزایش می‌دهد، این عوامل عبارتند از:
- سن: با بالا رفتن سن توانایی غضروف برای بهبودی کاهش می‌یابد.
- وزن: بالا رفتن وزن، باعث فشار بیشتری بر تمامی مفاصل، به ویژه زانو می‌شوند. هر نیم کیلو وزنی که اضافه می‌کنید، ۵/۱ تا ۲ کیلو به وزن وارده بر زانو اضافه می‌کند.
- وراثت: برخی جهش‌های ژنتیکی احتمال بروز آرتروز در اشخاص را بالا می‌برند. همچنین، بعضی ناهنجاری‌های ارثی که به شکل استخوان‌های احاطه کننده مفصل زانو بروز می‌کنند نیز میتواند خطر ابتلا به آرتروز را بالا ببرند.
- جنسیت: احتمال ابتلای زنان ۵۰ ساله و بالاتر به آرتروز زانو بیشتر است.
- آسیب‌های ناشی از فشار مکرر: این آسیب‌ها معمولاً ناشی از نوع شغل شخص هستند. اشخاصی که به خاطر شغلشان مجبورند حجم زیادی از فعالیت‌هایی مثل زانو زدن، چمباتمه زدن یا بلند کردن اجسام سنگین (۲۵ کیلو یا بیشتر)، که به زانو فشار می‌آورند را انجام بدهند، به دلیل وجود فشار مداوم بر زانوهایشان، احتمال بیشتری دارد که به آرتروز دچار شوند.
- ورزشکاران: ورزشکارانی که به انجام ورزش‌هایی مثل فوتبال، تنیس یا دوهای استقامتی اشتغال دارند در معرض ریسک بالاتری از ابتلا به آرتروز زانو هستند. برای همین، این ورزشکاران می‌بایست با انجام اقدامات احتیاطی از آسیب دیدن زانوهایشان جلوگیری کنند. البته لازم به ذکر است که، انجام مرتب ورزش در حد معتدل مفاصل را تقویت کرده و خطر آرتروز زانو را کاهش می‌دهد. در واقع، ضعف عضلات اطراف زانو میتواند باعث آرتروز زانو شود.
- سایر بیماری‌ها: اشخاص مبتلا به روماتیسم مفصلی، که دومین نوع شایع آرتروز است، بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به آرتروز زانو هستند. اشخاص مبتلا به بعضی از اختلالات متابولیکی، مثل افزایش غیرطبیعی آهن یا تولید بیش از اندازه هورمون رشد، هم تا حد زیادی در معرض ابتلا به آرتروز زانو هستند.
علائم
علائم آرتروز زانو عبارتند از:
- دردی که در هنگام فعالیت افزایش یافته و با استراحت کمی بهتر میشود
• تورم
• احساس گرمی در مفصل
• خشکی زانو، خصوصاً هنگام صبح یا بعد از نشستن طولانی مدت
• کاهش توانایی حرکت دادن زانو که داخل شدن به اتومبیل و خارج شدن از آن، استفاده از پله‌ها یا راه رفتن را مشکل می‌کند
• شنیده شدن صدای غژغژ و تق‌تق، در هنگام حرکت دادن زانو
روش های درمان
- کاهش وزن: حتی کاهش مقداری کمی از وزن (البته اگر نیاز باشد)، به‌طور قابل توجهی درد زانوی ناشی از آرتروز را کم می‌کند.
- ورزش: تقویت عضلات اطراف زانو مفصل را پایدار کرده و درد را کاهش می‌دهد. حرکات کششی هم به حفظ توانایی حرکت و انعطاف‌پذیری مفصل زانو کمک می‌کنند.
- داروهای مسکن و ضدالتهاب: این داروها شامل گزینه‌های بدون نسخه مثل استامینوفن (تایلنول)، ایبوپروفن (آدویل، موترین)، یا ناپروکسین سدیم (آلوِ) می‌شوند. البته، نباید بدون مشورت با پزشک بیش از ۱۰ روز داروی بدون نسخه مصرف کنید. زیرا استفاده بیش از این مدت احتمال بروز عوارض جانبی آن‌ها را بالا می‌برد. اگر داروهای بدون نسخه باعث تسکین علائم نشوند، پزشک یک داروی ضدالتهاب تجویزی یا داروهای دیگری که به کاهش دردتان کمک می‌کنند را برایتان تجویز می‌کند.
- تزریق کورتیکواستروئیدها یا اسید هیالورونیک به داخل زانو: استروئیدها داروهای ضدالتهابی نیرومندی هستند. اسید هیالورونیک هم به طور عادی، در زانو به عنوان یک مایع روان کننده وجود دارد..
- وسایل کمکی: استفاده از وسایلی مثل عصا، پوشیدن کفی‌ها یا کفش‌های ضدشوک، یا پوشیدن زانوبند مفید خواهد بود.
- فیزیوتراپی و کاردرمانی: اگر برای انجام فعالیت‌های روزانه با مشکل مواجه هستید، فیزیوتراپی یا کاردرمانی میتواند به شما کمک کند. فیزیوتراپ‌ها راه‌هایی برای تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری مفصل زانو را به شما آموزش می‌دهند. در کاردرمانی راه‌هایی برای انجام کم دردتر فعالیت‌های روزانه مانند کارهای خانه به شما آموزش داده میشود.
- تزریق: در این گزینه موادی مستقیماً به زانویی که درد می‌کند تزریق میشود. این تزریقات ظرف حدوداً یک روز شروع به اثرگذاری کرده و به مدت چند هفته یا ماه درد را کاهش می‌دهند. از آن‌ها بیشتر برای آرتروز‌های بسیار دردناک و حمله‌های ناگهانی ناشی از ریزش کریستال‌های کلیسم استفاده میشود.
- تزریق اوزون: نتایج یک کارآزمایی تصادفی شاهددار توسطدكتر متخصص زانو ، نشان داده که، تزریق اوزون به داخل زانو میتواند درد را کاهش داده و باعث بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آرتروز زانو شود
عمل جراحی
در صورتی که سایر درمان‌ها جواب ندهند، آخرین گزینه جراحی خواهد بود. گزینه‌های موجود برای درمان علت آرتروز زانو با جراحی عبارتند از آرتروسکوپی، استئوتومی و آرتروپلاستی.
• هدف جراحی استئوتومی بهبود راستای زانو از طریق تغییر شکل استخوان‌ها است. این نوع جراحی زمانی توصیه میشود که تخریب عمدتاً در یک ناحیه از زانو رخ داده باشد. از این روش برای مواردی که زانو شکسته و به خوبی ترمیم نشده نیز استفاده میشود. نتیجه استئوتومی دائمی نبوده، و بعدها باز هم به جراحی نیاز خواهد بود.
• جراحی تعویض زانو، یا آرتروپلاستی، یک نوع جراحی است که در آن قطعات ساخته شده از فلز یا پلاستیک جایگزین مفاصل می‌شوند. این جایگزینی میتواند یک طرف یا کل زانو را شامل شود. معمولاً جراحی تعویض زانو برای آن دسته از مبتلایان به آرتروز شدید انجام میشود که بالای ۵۰ سال سن دارند. ممکن است بعد از چند سال که مفصل دوباره ساییده شد باز هم به تکرار جراحی نیاز باشد، که البته با وجود پیشرفت‌هایی که در زمینه این قطعات صورت گرفته، مفاصل جدید بیش از ۲۰ سال دوام دارند. این نوع جراحی هم ریسک‌هایی دارد، اما عموماً نتایج بدست آمده بسیار خوب است.
ن نخاع و یا اعصاب می شود که نهایتا منجر به کمر درد و درد سیاتیک می شود
تنگی‌کانال نخاعی چیست
تنگی کانال نخاعی باریک شدن یک‌یا چند فضای درون ستون فقرات شماست که این باریک شدن فضا باعث تحریک و فشرده شدن نخاع و یا اعصاب می شود که نهایتا منجر به کمر درد و درد سیاتیک می شود
تنگی ستون فقرات ممکن است در هرکسی ایجاد شود اما بیشتر در زنان و مردان بالای ۵۰ سال دیده میشود
سایر مواردی ک میتواند روی آن اثر گذار باشد آسیب به ستون فقرات و اسکولیوز است که شمارا در معرض ابتلا قرار می‌دهد
علائم:
۱.درد در ناحیه کمر به شکل سوزش
۲.دردی که از باسن شروع میشود و تا پایین ساق و پای شما ادامه می یابد(سیاتیک)
۳.احساس سنگینی درپا که منجر به گرفتگی می شود
۴.سوزن سوزن شدن پا یا باسن
۵.ضعف پا
۶.دردی که موقع ایستادن به مدت طولانی و راه رفتن بدتر می شود
۷.از دست دادن کنترل روده و مثانه (در موارد شدید)
روش های درمانی تنگی ستون فقرات چیست؟
انتخاب روش های درمان تنگی به علت ایجاد علائم ، محل بروز مشکل و شدت علائم بستگی دارد. اگر علائم شما خفیف است ، ممکن است ارائه پزشک داروهای خود مراقبتی را توصیه کند. اگر این موارد موثر نبود و با بدتر شدن علائم ، فیزیوتراپی ، اوزون‌درمانی و سرانجام جراحی را به شما توصیه میشود
اوزون تراپی یکی از روش های درمانی نوین در علم پزشکی است که امروزه بطور وسیعی در درمان طیف وسیعی از بیماری ها به کار میرود
در این روش میزان مشخصی از گاز اوزون با غلظت خاص که توسط پزشک تعیین می شود به بافت مورد نظر تزریق می شود.
طی روند تبدیل گاز اوزون به اکسیژن در بافت ها رادیکال ها و انرژی زیادی در بافت آزاد شده و از این طریق تاثیرات درمانی خود را القا می کند.
خوددرمانی شامل موارد زیر است:
محل را گرم کنید: گرما معمولاً انتخاب بهتری برای درد ناشی از آرتروز است. گرما جریان خون را افزایش می دهد ، که باعث شل شدن عضلات و تسکین درد مفاصل می شود.
محل را سرد کنید: اگر گرما باعث کاهش علائم شما نمی شود ، یخ (بسته یخ ، بسته ژل منجمد )را امتحان کنید. ۲۰دقیقه یخ را روی محل قرار دهید
یخ تورم ، حساسیت و التهاب را کاهش می دهد.
ورزش: ورزش برای تسکین درد ، تقویت عضلات برای حمایت از ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری و تعادل مفید است.
درمان های غیر جراحی عبارتند از:
داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند بروفن ،ژلوفن و استامینوفن نیز میتواند تاحدی درد شمارا تسکین دهد
تزریق اپیدورال: تزریق اپیدورال در نزدیکی فضای ستون فقرات ، می تواند به کاهش التهاب ، درد و تحریک کمک کند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست ها با شما همکاری می کنند تا یک برنامه ورزشی سالم به پشت شما کمک کنند تا قدرت شما را افزایش دهد و تعادل ، انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات را بهبود ببخشد. تقویت عضلات پشت و شکم شما – باعث مقاومت بیشتر ستون فقرات می شود. فیزیوتراپی میتواند باعث شود که کانال نخاع باز شود ،که نتیجه آن کاهش فشار بر روی اعصاب است
تنگی ستون فقرات ممکن است در هرکسی ایجاد شود اما بیشتر در زنان و مردان بالای ۵۰ سال دیده میشود
سایر مواردی ک میتواند روی آن اثر گذار باشد آسیب به ستون فقرات و اسکولیوز است که شمارا در معرض ابتلا قرار می‌دهد
علائم:
۱.درد در ناحیه کمر به شکل سوزش
۲.دردی که از باسن شروع میشود و تا پایین ساق و پای شما ادامه می یابد(سیاتیک)
۳.احساس سنگینی درپا که منجر به گرفتگی می شود
۴.سوزن سوزن شدن پا یا باسن
۵.ضعف پا
۶.دردی که موقع ایستادن به مدت طولانی و راه رفتن بدتر می شود
۷.از دست دادن کنترل روده و مثانه (در موارد شدید)
روش های درمانی تنگی ستون فقرات چیست؟
انتخاب روش های درمان تنگی به علت ایجاد علائم ، محل بروز مشکل و شدت علائم بستگی دارد. اگر علائم شما خفیف است ، ممکن است ارائه پزشک داروهای خود مراقبتی را توصیه کند. اگر این موارد موثر نبود و با بدتر شدن علائم ، فیزیوتراپی ، اوزون‌درمانی و سرانجام جراحی را به شما توصیه میشود
اوزون تراپی یکی از روش های درمانی نوین در علم پزشکی است که امروزه بطور وسیعی در درمان طیف وسیعی از بیماری ها به کار میرود
در این روش میزان مشخصی از گاز اوزون با غلظت خاص که توسط پزشک تعیین می شود به بافت مورد نظر تزریق می شود.
طی روند تبدیل گاز اوزون به اکسیژن در بافت ها رادیکال ها و انرژی زیادی در بافت آزاد شده و از این طریق تاثیرات درمانی خود را القا می کند.
خوددرمانی شامل موارد زیر است:
محل را گرم کنید: گرما معمولاً انتخاب بهتری برای درد ناشی از آرتروز است. گرما جریان خون را افزایش می دهد ، که باعث شل شدن عضلات و تسکین درد مفاصل می شود.
محل را سرد کنید: اگر گرما باعث کاهش علائم شما نمی شود ، یخ (بسته یخ ، بسته ژل منجمد )را امتحان کنید. ۲۰دقیقه یخ را روی محل قرار دهید
یخ تورم ، حساسیت و التهاب را کاهش می دهد.
ورزش: ورزش برای تسکین درد ، تقویت عضلات برای حمایت از ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری و تعادل مفید است.
درمان های غیر جراحی عبارتند از:
داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند بروفن ،ژلوفن و استامینوفن نیز میتواند تاحدی درد شمارا تسکین دهد
تزریق اپیدورال: تزریق اپیدورال در نزدیکی فضای ستون فقرات ، می تواند به کاهش التهاب ، درد و تحریک کمک کند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست ها با شما همکاری می کنند تا یک برنامه ورزشی سالم به پشت شما کمک کنند تا قدرت شما را افزایش دهد و تعادل ، انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات را بهبود ببخشد. تقویت عضلات پشت و شکم شما – باعث مقاومت بیشتر ستون فقرات می شود. فیزیوتراپی میتواند باعث شود که کانال نخاع باز شود ،که نتیجه آن کاهش فشار بر روی اعصاب است
